1 Kings 1

CHAPTER 1

Adonijah Ascends the Throne

1και ο βασιλεύς Δαυίδ πρεσβύτης προβεβηκώς εν ημέραις και περιέβαλλον αυτόν ιματίοις και ουκ εθερμαίνετο 2και είπον οι παίδες αυτού αυτώ ζητησάτωσαν τω κυρίω ημών τω βασιλεί νεάνιδα παρθένον και παραστήσεται τω βασιλεί και έσται αυτόν θάλπουσα και κατακείσεται εν τω κόλπω αυτού και θερμανθήσεται ο κυριός ημών ο βασιλεύς 3και εζήτησαν νεάνιδα καλήν εκ παντός ορίου Ισραήλ και εύρον την Αβισάγ την Σουναμίτιν και ήνεγκαν αυτήν προς τον βασιλέα 4και η νεάνις καλή τω είδει σφόδρα και ην θάλπουσα τον βασιλέα και ελειτούργει αυτώ και ο βασιλεύς ουκ έγνω αυτήν 5και Αδωνίας υιός Αγγίθ επήρετο λέγων εγώ βασιλεύσω και εποίησεν αυτώ άρματα και ιππείς και πεντήκοντα άνδρας παρατρέχοντας έμπροσθεν αυτού 6και ουκ επιτίμησεν αυτώ ο πατήρ αυτού πώποτε ειπών τι ότι συ πεποίηκας ουτως και αυτός καλός τη όψει σφόδρα και αυτόν έτεκεν οπίσω Αβεσαλώμ 7και ήσαν οι λόγοι αυτού μετά Ιωάβ του υιόυ Σαρουϊα και μετά Αβιάθαρ του ιερέως και εβοήθουν οπίσω Αδωνίου 8και Σαδώκ ο ιερεύς και Βανέας υιός Ιωδαέ και Ναθάν ο προφήτης και Σεμεϊ και Ρησί και οι όντες δυνατοί τω Δαυίδ ουκ ήσαν μετά Αδωνίου 9και εθυσίασεν Αδωνίας πρόβατα και βόας και άρνας παρά τον λίθον τον Ζωελέθ τον εχόμενον της πηγής του Ρωγήλ και εκάλεσε πάντας τους αδελφούς αυτού τους υιούς του βασιλέως και πάντας τους άνδρας Ιούδα τους παίδας του βασιλέως 10και Ναθάν τον προφήτην και τον Βανέαν και τους δυνατούς και τον Σολομώντα αδελφόν αυτού ουκ εκάλεσε 11και είπε Ναθάν προς Βηρσαβεαί μητέρα Σολομώντος λέγων ουκ ήκουσας ότι βεβασίλευκεν Αδωνίας υιός Αγγίθ και ο κυριός ημών Δαυίδ ουκ έγνω 12και νυν δεύρο συμβουλεύσω σοι συμβουλίαν όπως σώσης την ψυχήν σου και την ψυχήν Σολομώντος του υιού σου 13δεύρο είσελθε προς τον βασιλέα Δαυίδ και ερείς προς αυτόν ουχί συ κύριέ μου βασιλεύ ώμοσας τη δούλη σου λέγων ότι Σολομών ο υιός σου βασιλεύσει μετ΄ εμέ και αυτός καθήσεται επί του θρόνου μου και τι ότι βεβασίλευκεν Αδωνίας 14και ιδού έτι σου λαλούσης εκεί μετά του βασιλέως και εγώ εισελεύσομαι μετά σου και πληρώσω τους λόγους σου 15και εισήλθε Βηρσαβεαί προς τον βασιλέα εις το ταμείον και ο βασιλεύς πρεσβύτης σφόδρα και Αβισάγ η Σουναμίτις ην λειτούργουσα τω βασιλεί 16και έκυψε Βηρσαβεαί και προσεκύνησε τω βασιλεί και είπεν ο βασιλεύς τι έστι σοι 17και είπε κύριέ μου βασιλεύ συ ώμοσας εν κυρίω τω θεώ σου τη δούλη σου λέγων ότι Σολομών ο υιός σου βασιλεύσει μετ΄ εμέ και αυτός καθήσεται επί του θρόνου μου 18και νυν ιδού Αδωνίας βεβασίλευκεν και συ κύριέ μου βασιλεύ ουκ έγνως 19και εθυσίασε μόσχους και άρνας και πρόβατα εις πλήθος και εκάλεσε πάντας τους υιούς του βασιλέως και Αβιαθάρ τον ιερέα και Ιωάβ τον άρχοντα της δυνάμεως και τον Σολομώντα τον δούλόν σου ουκ εκάλεσε 20και συ κύριέ μου βασιλεύ οι οφθαλμοί παντός Ισραήλ προς σε απάγγειλαι αυτοίς τις καθήσεται επί του θρόνου του κυρίου μου του βασιλέως μετ΄ αυτόν 21και έσται εν τω κοιμηθήναι τον κύριόν μου τον βασιλέα μετά των πατέρων αυτού και έσομαι εγώ και Σολομών ο υιός μου αμαρτωλοί 22και ιδού έτι αυτής λαλούσης μετά του βασιλέως και Ναθάν ο προφήτης εισήλθε 23και ανήγγειλαν τω βασιλεί λεγόντες ιδού Ναθάν ο προφήτης και εισήλθε κατά πρόσωπον του βασιλέως και προσεκύνησε τω βασιλεί επί πρόσωπον αυτού επί την γην 24και είπε Ναθάν κύριέ μου βασιλεύ συ είρηκας Αδωνίας βασιλεύσει μετ΄ μου και αυτός καθήσεται επί θρόνου μου 25ότι κατέβη σήμερον και εθυσίασε μόσχους και άρνας και πρόβατα εις πλήθος και εκάλεσε πάντας τους υιούς του βασιλέως και τους άρχοντας της δυνάμεως και Αβιαθάρ τον ιερέα και ιδού εισίν εσθίοντες και πίνοντες ενώπιον αυτού και είπον ζήτω ο βασιλεύς Αδωνίας 26και εμέ τον δούλόν σου και Σαδώκ τον ιερέα και Βανέαν υιόν Ιωδαέ και Σολομώντα τον δούλόν σου ουκ εκάλεσεν 27ει διά του κυρίου μου του βασιλέως γέγονε το ρήμα τούτο και ουκ εγνώρισας τω δούλω σου τις καθήσεται επί του θρόνου του κυρίου μου του βασιλέως μετ΄ αυτόν 28και απεκρίθη ο βασιλεύς Δαυίδ και είπε καλέσατέ μοι την Βηρσαβεαί και εισήλθεν ενώπιον του βασιλέως και έστη ενώπιον αυτού 29και ώμοσεν ο βασιλεύς και είπε ζη κύριος ος ελυτρώσατο την ψυχήν μου εκ πάσης θλίψεως 30ότι καθώς ώμοσά σοι κατά κυρίου του θεού Ισραήλ λέγων ότι Σολομών ο υιός σου βασιλεύσει μετ΄ εμέ και αυτός καθήσεται επί του θρόνου μου αντ΄ εμού ότι ούτω ποιήσω τη ημέρα ταύτη 31και έκυψε Βηρσαβεαί επί πρόσωπον επί την γην και προσεκύνησε τω βασιλεί και είπε ζήτω ο κύριός μου ο βασιλεύς Δαυίδ εις τον αιώνα 32και είπεν ο βασιλεύς Δαυίδ καλέσατέ μοι Σαδώκ τον ιερέα και Ναθάν τον προφήτην και Βανέαν υιόν Ιωδαέ και εισήλθον ενώπιον του βασιλέως 33και είπεν ο βασιλεύς αυτοίς λάβετε μεθ΄ υμών τους παίδας του κυρίου υμών και επιβιβάσατε Σολομών τον υιόν μου επί την ημίονον την εμήν και καταγάγετε αυτόν εις την Γιών 34και χρισάτω αυτόν εκεί Σαδώκ ο ιερεύς και Ναθάν ο προφήτης εις βασιλέα επί Ισραήλ και σαλπίσατε κερατίνη και ερείτε ζήτω ο βασιλεύς Σολομών 35και αναβήσεσθε οπίσω αυτού και εισελεύσεται και καθήσεται επί του θρόνου μου και αυτός βασιλεύσει αντ΄ εμού και αυτώ εγώ ενετειλάμην του είναι εις ηγούμενον επί Ισραήλ και επί Ιούδαν 36και απεκρίθη Βανέας υιός Ιωδαέ τω βασιλεί και είπε γένοιτο ούτως πιστώσαι κύριος ο θεός του κυρίου μου του βασιλέως 37καθώς ην κύριος μετά του κυρίου μου του βασιλέως ούτως είη μετά Σολομών και μεγαλύναι τον θρόνον αυτού υπέρ τον θρόνον του κυρίου μου του βασιλέως Δαυίδ

Solomon is Anointed King

38και κατέβη Σαδώκ ο ιερεύς και Ναθάν ο προφήτης και Βανέας υιός Ιωδαέ και ο Χερεθί και ο Φελεθί και επεκάθισαν τον Σολομώντα επί την ημίονον του βασιλέως Δαυίδ και απήγαγον αυτόν εις την Γιών 39και έλαβε Σαδώκ ο ιερεύς το κέρας του ελαίου εκ του σκηνώματος και έχρισε τον Σολομώντα και εσάλπισε τη κερατίνη και είπε πας ο λαός ζήτω ο βασιλεύς Σολομών 40και ανέβη πας ο λαός οπίσω αυτού και πας ο λαός εχόρευον εν χοροίς και ευφραινόμενοι ευφροσύνη μεγάλη και ερράγη η γη εν τη φωνή αυτών 41και ήκουσεν Αδωνίας και πάντες οι κλητοί μετ΄ αυτού και αυτοί συνετέλεσαν εσθίοντες και ήκουσεν Ιωάβ την φωνήν της κερατίνης και είπε τις η φωνή της πόλεως ηχούσης 42έτι αυτού λαλούντος και ιδού Ιωναθάν υιός Αβιάθαρ του ιερέως ήλθε και είπεν Αδωνίας είσελθε ότι ανήρ δυνάμεως ει συ και αγαθά ευαγγελιείς 43και απεκρίθη Ιωανθάν και είπε τω Αδωνία και μάλα ο κυριός ημών ο βασιλεύς Δαυίδ εβασίλευκε τον Σολομώντα 44και απέσταλκε μετ΄ αυτού ο βασιλεύς τον Σαδώκ τον ιερέα και Ναθάν τον προφήτην και Βανέαν τον υιόν Ιωδαέ και τον Χερεθί και τον Φελεθί και επεβίβασαν αυτόν επί την ημίονον του βασιλέως 45και έχρισεν αυτόν Σαδώκ ο ιερεύς και Ναθάν ο προφήτης εις βασιλέα εν τη Γιών και ανέβησαν εκείθεν ευφραινόμενοι και ήχησεν η πόλις αύτη η φωνή ην ηκούσατε 46και εκάθισε Σολομών επί του θρόνου της βασιλείας 47και γε ήλθον οι δούλοι του βασιλέως ευλογήσαι τον κύριον ημών τον βασιλέα Δαυίδ λέγοντες αγαθύναι ο θεός το όνομα του υιού σου Σολομώντος υπέρ το όνομά σου και μεγαλύναι τον θρόνον αυτού υπέρ τον θρόνον σου και προσεκύνησεν ο βασιλεύς επί την κοίτην αυτού 48και γε ούτως είπεν ο βασιλεύς ευλογητός κύριος ο θεός Ισραήλ ος έδωκε σήμερον εκ του σπέρματός μου καθήμενον επί του θρόνου μου και οι οφθαλμοί μου βλέπουσι 49και εξέστησαν και εξανέστησαν πάντες οι κλητοί υπό του Αδωνίου και απήλθον έκαστος εις την οδόν αυτού 50και Αδωνίας εφοβήθη από προσώπου Σολομώντος και ανέστη και απήλθε και επελάβετο των κεράτων του θυσιαστηρίου 51και ανηγγέλη τω Σολομώντι λέγοντες ιδού Αδωνίας εφοβήθη τον βασιλέα Σολομώντα και κατέχει των κεράτων του θυσιαστηρίου λέγων ομοσάτω μοι σήμερον ο βασιλεύς Σολομών του μη θανατώσαι τον δούλον αυτού εν ρομφαία 52και είπε Σολομών εάν γένηται εις υιόν δυνάμεως ου μη πέση από της κεφαλής αυτού θριξ επί την γην εάν δε κακία ευρεθή εν αυτώ θανατωθήσεται 53και απέστειλεν ο βασιλεύς Σολομών και κατήνεγκαν αυτόν απάνωθεν του θυσιαστηρίου και εισήλθε και προσεκύνησε τω βασιλεί Σολομώντι και είπεν αυτώ Σολομών πορεύου εις τον οίκόν σου